W DMT możesz pracować nad:
- akceptacją siebie i innych oraz poprawą samooceny,
- adekwatnym i bezpiecznym wyrażaniem emocji,
- radzeniem sobie z lękiem bądź nieśmiałością,
- wzrostem poziomu energii i poprawą nastroju,
- umiejętnością nawiązywania bliskich relacji,
- rozwiązaniem konfliktów,
- urealnieniem obrazu siebie i obrazu ciała,
- asertywnością,
- zaufaniem.
|
TERAPIA TAŃCEM I RUCHEM (DMT)
Psychoterapia Tańcem i Ruchem (DMT) jest metodą psychoterapeutyczną, która wykorzystuje taniec i ruch jako proces integracji osoby w sferze emocjonalnej, poznawczej, fizycznej i społecznej (Payne, 1996).
Bazuje ona na założeniu, że ruch osoby odzwierciedla indywidualny sposób myślenia i przeżywania emocji, świadomość ciała i ruchu prowadzi do uzyskania wglądu w źródło problemu, zaś
zmiana w ruchu częstokroć prowadzi do zmiany w sposobie przeżywania oraz do zmiany zachowania.
Celem Psychoterapii Tańcem nie jest taniec sam w sobie, lecz dojście do uczuć, które nie mogą być zwerbalizowane. Nie ma tu dokładnych wskazówek dotyczących ruchu, czy nauki sekwencji
ruchowych. Psychoterapia Tańcem jest stosowana w formie zarówno indywidualnej jak i małżeńskiej, rodzinnej i grupowej. Jest skutecznie stosowana w służbie zdrowia, edukacji, praktyce
prywatnej, domach opieki społecznej, programach profilaktycznych i prewencyjnych. Adresowana jest zarówno do dzieci, młodzieży jak i osób dorosłych. Z psychoterapii tańcem i ruchem najpełniej skorzystają osoby, które:
- zwykle unikają wyrażania uczuć albo wyrażają swe emocje używając nieadekwatnych słów
- doświadczają uczuć czy przeżyć w sposób tak przytłaczający, że wyrażanie ich słowami staje się niemożliwe
- problemy swe odzwierciedlają w sylwetce ciała, w trudnościach w poruszaniu się
- doświadczają stałego napięcia czy zablokowania pewnych części ciała - co może występować zarówno w nadpobudliwości psychoruchowej, jak i zaburzeniach lękowych i depresyjnych
- mają kłopoty związane z zaburzonym obrazem własnego ciała charakterystycznym w zaburzeniach odżywiania
- doświadczają niemożności bliskości, kontaktów fizycznych czy zaufania - objawy obecne w zaburzeniach osobowości, u Dorosłych Dzieci Alkoholików
- doświadczają trudności emocjonalnych, wewnętrznych konfliktów czy dużego stresu
- chcą poprawić osobiste umiejętności w porozumiewaniu się, odkrywaniu swego wnętrza lub samozrozumienia
Terapia tańcem i ruchem może przynieść wiele korzyści nie tylko osobom chorym, ale wszystkim, którzy są zainteresowani rozwojem świadomości, chcą lepiej poznać i wyrażać siebie i realizować swój twórczy potencjał.
A bardziej osobiście:
Taniec jest dla mnie lustrem, w którym możemy zobaczyć i poznać siebie. Wierzę, że każdy człowiek ma w sobie ogromne zasoby, że tylko w niewielkim stopniu wykorzystujemy swój potencjał.
Jeśli porównamy człowieka do mitycznego zamku, w każdym z nas będą miejsca jasne, oświetlone i pokoje, które zamknęliśmy na klucz i takie, których jeszcze nie odkryliśmy. W greckim
tańcu "Tezeusz i Ariadna" doświadczamy wyjścia z labiryntu. Aby tego dokonać, musimy najpierw wejść do labiryntu i wnieść tam światło. W terapii tańcem powoli zapuszczamy
się w ten labirynt - docieramy do swoich lęków, do smutku, do złości i tańcząc doświadczamy wyzwolenia. Kiedy tańczę swoje emocje, to ja je tańczę - panuję nad nimi - ja je wybieram.
Potrafię je przeobrazić. Kiedy pozwalamy sobie na doświadczenie i wyrażenie tych uczuć, przestają mieć nad nami władzę. Jednocześnie docieramy do całego bogactwa, które kryje się w
naszym zamku. Przez tyle lat uważałam się za osobę nieśmiałą i nagle weszłam w obszar mojej odwagi! Raczej melancholijna, nagle odkryłam niezmierzoną radość! Taniec jest przywracaniem sobie pełni.
W ten sposób rozumiem ogólnie przyjętą definicję terapii tańcem i ruchem (psychoterapeutyczne wykorzystanie ruchu jako procesu, który zwiększa fizyczną i psychiczną integrację człowieka).
Jest tu mowa właśnie o integracji. Do zrozumienia tej integracji można posłużyć się różnymi teoriami psychologicznymi - osobiście naj bliższa mi jest Psychosynteza sformułowana przez
Roberta Assagioli. Porównuje on osobowość każdego z nas do teatru, w którym mamy wielu aktorów. Czasami niektórzy z nich są w konflikcie. Możemy wtedy myśleć jedno, czuć drugie a wyrażać
jeszcze coś innego. Czasami na scenie dominuje jeden aktor. Póki identyfikujemy się z tym aktorem, czy aktorami, nie dostrzegamy innych aspektów siebie. Dopiero poznanie całej obsady
i zajęcie miejsca reżysera niesie nam wolność i świadome kreowanie swojego życia. Mówiąc językiem Psychosyntezy mamy poznać i zintegrować różne aspekty naszej osobowości wokół swego "Ja". Terapia tańcem i ruchem wydaje mi się do tego doskonałym narzędziem. Taniec wyzwala ogromną ilość radości. Dzieje się to gdy uwalniamy stłumione emocje, gdy zrzucamy pęta lęku przed
oceną, gdy decydujemy się na nowo, świadomie wykreować siebie. Widzę, jak wielu ludziom przywraca to chęć życia.
Informacje o terapii indywidualnej i grupowej na podstronach Terapia Indywidualna oraz Grupy. |